ALİMLER PEYGAMBERLERİN VARİSLERİDİR

Yalan söylemek, günahların en çirkinlerinden ve ayıpların en kötülerindendir. Yalan, her günahın başıdır. Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) “Yalandan sakınınız. Çünkü o (yalancı) facirlerle (günahkarla) beraberdir. Her ikisi de cehennemdedir.” buyurmuştur.

Müslüman, tehlike görse bile doğruyu söyler. Çünkü doğru söylemekte tehlikelerden kurtuluş vardır. “Kurtuluş doğruluktadır, helak (mahvolmak) ise yalandadır” denilmiştir.

Yalan, Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sel-lem) ve Ashab-ı Kiram (radıyallâhü anhüm) katında sevilmeyen kötü ahlâktandır.

Hz. Aişe (radıyallâhü anha): “Resulullah’ın Ashabının yanında yalandan daha kötü bir ahlak yoktur.” buyurmuştur. Çünkü yalan imanın zıttıdır.

Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) bir yere dayanmış vaziyette iken:

“Sizlere günahların en büyüğünü haber vereyim mi? Allâh’a şirk koşmak, anaya babaya asi olmak.” dedikten sonra dayandığı yerden doğruldu ve “Dikkat ediniz, bir de yalan söz” buyurdular.

Dayanırken kalkıp oturması, yalan sözün büyük günah olduğuna dikkat çekmek içindir.

Peygamber Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) “Muhakkak melekler, yalan söyleyenden çıkan kötü koku sebebiyle ondan bir mil uzaklaşır.” buyurmuştur. Diğer bir Hadis-i şeriflerinde:

“Yalan, rızkı azaltır.” buyurmuşlardır.

Yalandan uzak duranlara ne mutlu…