Bir beldenin kaderi seçtiği başkanlardır.
Kimse hatayı şurada burada aramamalı.
Memnun değilse hata kendisindedir.
Başkanlar, sınırlı imkânlarla bir beldeye hizmet etmeye çalışır.
İmkân ve fırsatlar bellidir.
Başkanın havadaki uçan kuşa da mavi boncuk dağıtması
O beldenin istikbali ile ilgilidir.
Başkanlık; şerefli, bir o kadar da zor ve zahmetli bir iştir.
İnsanlar iyi günde, kötü günde başkanı yanlarında görmek ister.
Unutulan bir şey var ki,o başkan da bir insan.
Yapacağı şeyler bellidir.
Herkese ulaşma imkânı yoktur.
Başkanlar da bilmeli ki; bir nesilin, bir beldenin vebali sizlerdedir.
Atılacak her adım iyi atılmalı,
Yanlış projelere enerji ve para harcanmamalıdır.
Başkanlık sadece düğün ve cenazelerde gözükmek de değildir.
Şehrin gelişmesi ve ilerlemesi için projeler üretme,
Çağın gereklerine uygun yaşam alanları oluşturma gibi de görevleri vardır.
Maalesef yeni dönemde başkanların işi oldukca zor.
En büyük problem ‘’iş kapısı’’haline gelen belediyelerdir.
Ülkemizde en büyük iş kapıları belediyeler olmuştur.
Maliyetlerin artması verilen hizmetleri azaltmıştır.
Hele de büyükşehir olan illerde merkezden gelen paranın büyük kısmını merkez alınca,
İlçe belediyelerine maalesef bir şey kalmamaktadır.
Başkanlar halkla ne kadar iç içe ise yanlış yapma ihtimali o kadar azdır.
Halktan kopuk bir başkan bir sonraki seçimde yoktur.
Bu milletin bir kuruşu dahi heba edilmemelidir.
Yapılacak projeler en verimli şekilde yapılarak imkanlar heba edilmemelidir.
Şeffaflık her işte olduğu gibi başkanların yapacağı işlerde de önemlidir.
Birilerinin yanlış anlayacağı durumlara fırsat verilmemelidir.
Bu makamlar fedakârlık istemektedir.
Bu makamdaki insanlara yardımcı olmak vatandaşlık görevidir.
Bilinmeli ki, başkan ne kadar mutlu ise hizmet o kadar çeşitli ve hızlı olur.
Günlük kısır çekişmeler içerisine çekilerek enerjileri heba edilmemelidir.
Başkanlar, seçimden sonra bir partinin değil bütün halkın başkanıdır.
Onlardan istek ve talepte bulunurken bizden başkalarının da olduğu unutulmamalıdır.
Başkanlar, ateşten gömlek giyen insanlardır.
Sevenleri kadar sevmeyenlerinin olması da gayet doğaldır.
Başkan her şartta işine odaklanmalı,
Birilerine laf yetiştirme yarışına girmemelidir.
İşini yaptığı sürece halk onu takdir edecek ve sahip çıkacaktır.
Başkanlar, bir şehrin kaderidir.
Onların ruh hali şehrin özeti gibidir.
Biz ne isek başkanlar da odur.
Öyleyse hata varsa biz önce kendimizden aramaya başlamalıyız.