BESMELE-İ ŞERiFE’NİN FAZiLETİ

Bir Müslüman’ın hayırlı bir işe başlamak istediğinde o işin hayır ve bereketle tamamlanması için başında ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm’ ve sonunda “Elhamdü lillâh” demesi sünnettir.

Kalem, Levh-i Mahfuz’a en önce Besmele-i Şerife’yi yazmış, Hazret-i Âdem Aleyhisselâm’a ilk olarak Besmele-i Şerife indirilmiştir.

İbn-i Abbâs (r.anhümâ) Hazretleri buyurdular ki: “Nice insanlar vardır ki ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm’ dediklerinde Allâhü Teâlâ onlara dört bin sevap yazar, derecesini dört bin kat yükseltir, dört bin günahı silinir.”

Hocası bir çocuğa, ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm’i öğrettiğinde Allâhü Teâlâ, çocuk için, ana babası için ve hocası için cehennemden kurtulduklarına dair birer berat yazar.

İsâ Aleyhisselam bir kabrin yanından geçerken azap meleklerinin ölüye azap ettiklerini gördü. Bir vakit sonra yine oradan geçerken rahmet meleklerinin nurdan tabaklarla o ölüye ikram için geldiklerini gördü. Buna hayret etti. Namaz kılıp dua ettiğinde, Allâhü Teâlâ ona vahyedip buyurdu ki:

“Ey İsa, o, günahkâr bir kul idi. Öldüğünde geride bıraktığı hamile hanımı çocuğunu dünyaya getirdi, terbiye edip yetiştirdi. Büyüyünce onu bir hocaya teslim etti. Hoca çocuğa ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r-rahîm’ demesini söyledi. Çocuk hocasından bunu öğrenip söyledi. Oğlu yer üzerinde benim ismimi zikrederken yerin altında kuluma azap etmeyi münasip görmedim. Oğlunun ‘Bismillâhi’r-rahmâni’r- rahîm’ demesine bir mükafat olarak rahmet meleklerimi nurdan tabaklarla ikram için ona gönderdim.”