BİR SİYASİ NASIL ÇÖKER

Birçoğunuz tanırsınız.
Bir partinin kalantor vekiliydi.
Astığı astık, kestiği kestik…
Sanki vekil değil köy ağası…
İnsanları emir eli gibi görür, önüne geleni haşlardı.
Ayakları yere basmazdı.
Partinin de üst kurullarında görev almıştı.
İşçi ve memur alımlarında hakkında dedikodular çıktı.
Dar bir kadronun gölgesinde kaldı.
Halkla arasına set koydu.
Yurdun klasik siyasi profili oldu.
Saman alevi gibi parladı sonra yok oldu.
Halkı yanına almayan her kim varsa yok olmaya mahkûmdur.
İnsanlara mesafeli olanlar eriyip gider.
Kalıcı siyasiler, içerisinden çıktıkları insanlardan kopmayanlardır.
Düne bakın, iz bırakan kim varsa beslendiği kanal halktır.
Siyasilerin yaşam kanalı, vatandaşla diyalog halinde ve onlara yakın olmalıdır.
Dün halkla beraber gözüküp, bugün halktan uzak olanların yarını yoktur.
Gelelim hikâyemize…
O vekil, muhteşem girdiği siyaset sahnesinden kanadı kırık çıktı.
Partisinin ülke genelinde rüzgâr estirdiği bir dönemde o, ulaşılamaz büyük üstat,
Kendini liste başı yaptığı ilde,
Yandı, bitti, kül oldu.
Liste başı olmak yetmedi.
İnsanları küstürdünüz mü?
Kurtuluşunuz yok.
Ben liste başıyım ben kaf dağındayım, havasında olanlar…
Halkın gönlünde yer bulamamışsa, kayıp olur gider.
Ülkeye büyük hizmetler yapacak fırsatı yakalamışlar,
Egolarınca gücün zehirlenmesiyle kayıp olup gittiler.
Dünün ulaşılamaz politikacısı,
Bugün kayıp…
Adı sanı unutuldu.
Yarın güzel hatıralar isteniyorsa,
Sevenleri siyasileri uyarmalı, kar gibi erimelerine fırsat vermemeli…
Yoksa bu siyasi çöküşler çok yaşanacak.
İnsanlar ve toplum hüsran yaşayacaklar.
Bugünün siyasileri, dünün hatalarını yapmamalıdır.
Yaparsa siyaset hayatı biter.