Hatay Haber, Hatay Haberleri Hatayın Nabzı
Hz. Hatice validemizden sonra Resulullah’ın en faziletli zevcesi Hz. Ebubekr’in kızı Hz. Aişe (r. anhâ) validemizdir.
Peygamber Efendimizden 2210 hadis-i şerif rivayet etmiştir. Fıkhımızın dörtte birinin kaynağıdır. Ashab-ı Kiram bir hadis-i şerifte müşkilata düşseler ona sorarlardı. Hz. Ali (k.v.), Hz. Aişe’den (r. anhâ) bir rivayette bulunacağında şöyle derdi: “Resulullah’ın zevcesi, Sıddık’ın kızı Sıddıka şöyle rivayet etti.”
Hazret-i Aişe validemiz Peygamberimizin vefatından sonra bir gün oruç tutar bir gün yerdi. Gece ve gündüz çok namaz kılar, çok sadaka verirdi. Hz. Muaviye (r.a.) tarafından kendisine gönderilen seksen bin dirhemi geldiği gibi fakirlere dağıtmış, yanında bir dirhem bile kalmamış idi. Kendisi de oruçlu olduğundan hizmetlisine iftar için bir şeyler hazırlamasını söyledi. O da sadece ekmek ve biraz zeytinyağı getirdi ve “Ey Müminlerin anası! O paradan bir dirhem ayırsaydın da biraz et alsam olmaz mı idi?” dedi. Hz. Aişe de “Eğer bana hatırlatsa idin öyle yapardım” buyurdu.
Hz. Aişe (r.anhâ) kadınlara devamlı nasihat ederdi. Onlara bir tavsiyesi şöyledir:
“Kocası hanımından razı olursa Allah da razı olur. Eğer kocası ona öfkelenirse Allah ve melekleri de gazap eder.” “Kadın üzerinde kocanın hakları vardır. Onlardan bazıları: Kadınlık vazifesini yapması, öfkeli zamanından sakınıp sevinçli zamanını gözetmesi, kazandıklarında tutumlu olması, kocasının (meşru) emrine karşı gelmemesi, sırlarını saklaması, iffetini koruyup namusunda hıyanet etmemesidir. Kadın bunları yaparsa cennete girer.”
Hazret-i Aişe validemiz buyurdu ki: “Resulullah Efendimiz Hazretleri -ne bir hanımına, ne de bir hizmetkârına- hiç bir kimseye mübarek eli ile vurmadı. Ancak Allah yolunda cihat ederdi. Kendisine kötülük edenlerden nefsi için asla intikam almadı. Ancak Allâhü Teâlâ Hazretlerinin haram kıldığı şeyleri işleyenlerin hakkından gelir, Allah için intikam alırdı.” (Mevahibü Ledünniye)
Hz. Aişe, hicretin elli yedinci senesi vefat etmiştir. Kabri Medine-i Münevvere’de Cennetül-Baki’dedir. (Radıyallâhü anhâ) (Tabakat-ı İbn-i Sad)
