Kul hakkıdır.
Hak etmediği şeyi istemektir.
Birilerinin geleceğini çalmaktır.
Gelecek nesle helali yedirmemektedir.
Her kim hak etmediği şeyi istiyorsa sonu hüsrandır.
Günü kurtarmak için atılan adımlar yarın çile olur.
Toplumun huzurlu olması için herkes hakkına razı olmalıdır.
Herkes hakkına razı olursa torpil olmaz.
Torpil, kelimesi sevimsiz bir kelimedir.
Her sınav her atama, objektif kriterlere göre yapılmalıdır.
Objektif kriterler milleti mutlu eder.
Ben kazanayım da gerisi önemli değil anlayışı insani değildir.
Bir insan mutlu olacaksa her türlü çileye katlanılır.
Torpil, isteyeni zül,
Yapanı rezil yapar.
Hepimiz önce eskiye dönmeliyiz.
Ben değil, biz kültürünü yeşertmeliyiz.
Biz kültürü yerleşince kimse hak etmediği şeyi istemez.
Kardeşini kendisinden düşünmeye başlar.
Siyasiler de eşitlik ve adalet duygularını en iyi temsil etmelidir.
Seçmenlerde bir şeyleri bunun ölçüsü iyi ayarlanmalıdır.
İnancımız kul hakkıyla gelmeyin, demektir.
Bu ince çizgi iyi belirtilmelidir.
Burada en büyük hata biz eğitimcilerindir.
Eğitimciler; vatan, millet, bayrak sevgisi kadar hakkın olmayanı istememenin de gerektiğini öğretmelidir.
Biz önce çalışmayı öğrenmeliyiz.
Herkes işini en iyi yapmayı öğrenirse torpile gerek kalmaz.
Birileri bir yere hak etmediği halde geliyorsa, o makam dikenli koltuktur.
Devletin bütçesi, herkesin ortak malıdır.
Orada herkesin hakkı vardır.
Bunu dağıtıcılar, adil ve adaletli dağıtmak zorundadır.
Bu dengeyi sağlamayanlar mesuldür.
Kimse babasının bahçesinden dağıtır gibi davranırsa yarın hesaplar karışır.
Gelecekse nesle inatla anlatılması gereken derstir,
Kul hakkı yememe…
Hak etmediğini isteme…
Fani olanı ebedi olanla değişme…
Adalet güçlü ise toplum güçlüdür.
Bu toplum güçlü olmak zorundadır.
Dünya mazlumlarının gözü bizdedir.
Emek veren emeğinin karşılığını almalıdır.
Bu torpil değildir.